Wyjaśniamy, ile pieniędzy komornik może zabrać z konta bankowego, wypłaty, emerytury czy renty zadłużonej osoby.
Problemy finansowe Polaków, związane z ich niewypłacalnością, stają się problemem niejednego z nas. Dajemy się namówić na szybkie pożyczki, do tego dochodzą zaciągnięte przez nas kredyty hipoteczne oraz osiągnięte limity zadłużenia na kartach kredytowych. Coraz więcej ściąganych jest także sum alimentacyjnych. W takich okolicznościach nietrudno jest wpaść w spiralę długów.
Limity zajęć komorniczych
Gdy nasze zadłużenie trafi w ręce komornika, często obawiamy się, że stracimy wszystkie pieniądze, a posiadane przez nas cenne rzeczy trafią na licytację. Jednak komornik nie może pozbawić nas całkowicie środków do życia, a polskie prawo określa limity zajęć komorniczych.
Na poczet istniejącego zadłużenia komornik może zająć zarówno należące do nas nieruchomości (np. dom, działkę, mieszkanie), jak i ruchomości (np. sprzęt AGD, samochód). Jednak wierzyciele najczęściej decydują się na egzekucję należności z dochodów czerpanych przez dłużnika. Aby nie został on bez środków do życia, ustalone zostały kwoty wolne od zajęć komorniczych. Kwota wolna od zajęć komorniczych jest różna w zależności od źródła dochodów oraz rodzaju zajęcia komorniczego. Każdy zadłużony ma prawo do swobodnego dysponowania określoną sumą pieniędzy na swoim koncie bankowym. Kwota wolna od zajęcia komorniczego zgodnie z przepisami stanowi 75% najniżej krajowej brutto, która w 2019 r. wynosi 2250 zł, a więc na rachunku bankowym pozostawiona zostanie kwota 1687,50 zł. Wszystko powyżej niej zostanie jednak przekazane przez bank komornikowi.
Alimenty mają pierwszeństwo
W odniesieniu do zajęcia wynagrodzenia za pracę reguły również są dosyć przejrzyste. Osoby zarabiające w przedziale od 1634-3268 zł oddadzą komornikowi różnicę między swoim zarobkiem a kwotą wynagrodzenia minimalnego netto (1634 zł). Jeśli dłużnik zarabia powyżej 3268 zł, zajęcie komornicze będzie obejmowało 50% jego wynagrodzenia netto. Warto w tym miejscu wspomnieć o zajęciach alimentacyjnych, które mają pierwszeństwo przed innymi zajęciami, a ich ściągalność jest niezależna od wysokości osiąganego przez dłużnika wynagrodzenia za pracę.
Komornik posiada obowiązek zajęcia wynagrodzenia z tego tytułu w wysokości 60% nawet w przypadkach, gdy osiągane jest jedynie najniższe krajowe wynagrodzenie.
W sytuacjach, gdy dłużnik świadczy pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, komornik ma prawo zająć całość pozyskanych przez niego środków finansowych. Ewentualnym sposobem na ich ochronę jest złożenie przez dłużnika komornikowi stosownie udokumentowanych wyjaśnień, że wynagrodzenie osiągane z ww. tytułu stanowi jedyne źródło jego dochodu.
Osoby przebywające na zasiłku traktowane są w taki sam sposób, jak te zatrudnione na umowę o pracę. Skutkiem powyższego komornik teoretycznie ma prawo zająć pieniądze otrzymywane przez dłużnika z tego tytułu, ale wysokość zasiłku dla osób korzystających z niego dłużej niż trzy miesiące jest niższa niż minimalna krajowa, dlatego nie będą one podlegać zajęciu komorniczemu.
Ewelina Bilkiewicz
Specjalista ds. prawnych
Pretorius
